dinsdag, april 17, 2007

Jahjah


Wilde Geruchten had Dyab Abou Jahjah te gast naar aanleiding van zijn Dagboek Beiroet–Brussel. Hij is in Libanon “een rol gaan spelen” in de oorlog met Israel, die uitbarstte toen de Hezbollah twee Israelische militairen krijgsgevangen nam.

(De foto hierboven is berucht: de fotograaf heeft de rookpluimen boven het gebombardeerde Beiroet elektronisch aangedikt. Reuters schaamt er zich nog altijd voor.)

Het was te voorspellen: druk mailverkeer naar wildegeruchten@radio1.be. Leest u even mee:

Heeft deze meneer ook mensen gedood? Hoe kunnen jullie een forum geven aan een persoon die openlijk en aktief een terroristische organisatie steunt. Jullie hebben de geloofwaardigheid van jullie programma opgeblazen.

Verdorie, nu maak ik me echt kwaad (ondanks het feit dat ik een fervent luisteraar ben van jullie toffe programma.) Hoe is het mogelijk dat een verwerpelijk individu als Jahjah, die deze week in Humo verkondigt dat “als er geen andere mogelijkheden zijn, zelfmoordterrorisme ethisch aanvaardbaar is”, een forum krijgt in jullie programma.

(…) tenslotte is Israel een drieste agressor geweest, met de collaboratie van Bush. Zijn eigen volk verdedigen is een daad van eer (…)

U interviewt deze moslimextremist als zijnde een held (…)

(…) Deze meneer is een moordenaar en een terrorist. Jullie hebben de taak om kritisch en correct te interviewen en niet zomaar propaganda te maken voor extreme idealen (…)

(…) Jammer dat hij niet is gedood. Dat meen ik echt (…)

Proficiat voor het niveau van dit gesprek. Het overstijgt het infotainement (…)

(…) de reactie van Israel is af te keuren en buiten proportie. Maar de inval werd voorafgegaan door maandenlange beschietingen door de Hezbollah op Israelische burgerdoelwitten. De ontvoering van de twee soldaten was slechts de druppel die de emmer bij de Israeli’s deed overlopen (…)

Dank voor het gesprek met Abou. Hij werd door de politieke wereld gediaboliseerd. Maar het is een verademing om naar die man te kunnen luisteren en hem zonder veralgemeningen te horen spreken.

(…) Zeer moedig om Jahjah een spreekbuis te geven op Radio 1. Je zult je nu waarschijnlijk wel op de lijst van personae non grata gekatapulteerd hebben in de USA. Maar dat is bijkomstig.

(…) Ik kan alleen maar vaststellen dat ondanks alle journalisten die over Israel berichten, er nog steeds mythes en leugens verspreid worden. Zeker als u zo’n controversiële persoon naar de studio uitnodigt, kunt u zich niet veroorloven een verkeerd woord te zeggen.


Een paar bedenkingen. Eerst over dat forum dat we hebben gegeven aan een terrorist. Ik heb jaren geleden een van de Molukkers geïnterviewd die in 1975 een trein kaapten in het Nederlandse Wijster. Daarbij werd een passagier geëxecuteerd. Overduidelijk een terrorist in de studio dus. Zo’n man uitnodigen betekent niet dat je zijn overtuigingen deelt. Maar terroristen zijn nu eenmaal interessante mensen: je wil weten waarom en hoe en zijn nachtmerries en berouw en de ene vraag roept de andere op. Met je eigen moraal heeft dat weinig te maken. Voor Jahjah geldt hetzelfde: hij is interessant en hij wekt mijn nieuwsgierigheid. Daarom nodig je iemand uit.

Vervolgens een bedenking over wie in deze oorlog de agressor is en wie het slachtoffer: dat is een discussie waar ik niet aan begin. En het is bovendien een discussie die ik niet met Jahjah wil voeren. Wat ik wel boeiend vind is de psychologie van iemand die in een oorlogssituatie belandt. In het interview vertelt Jahjah interessante dingen over hoe je je vijand moet abstraheren om er op te kunnen schieten. De mailers mogen duizend keer beweren dat zoiets verwerpelijk is, het blijft interessant.

Het interview bevatte bovendien journalistiek relevante informatie. Er zijn mensen die Jahjah de Belgische nationaliteit willen ontnemen omdat hij zich heeft aangesloten bij een buitenlandse strijdmacht. In het boek dekt hij zich daartegen in door te beweren dat alles fictie is. In kranteninterviews fietst hij om de vragen daaromtrent heen, hij wil bevestigen noch ontkennen of hij werkelijk heeft gevochten. Maar in Wilde Geruchten wou een mailer weten of hij iemand heeft gedood. Abou Jahjah vertelde dat hij dat niet weet. Je ziet niet wat het effect is van je kogel is als je op iemand schiet. Maar hij heeft geschoten met de intentie te doden. Waaruit ik begrijp dat hij heeft deelgenomen aan gevechten.

Voor u commentjes begint te schrijven is het misschien een goed idee om het interview te beluisteren.

Labels: , , ,

10 Comments:

Blogger kris said...

of je er nu voor of tegen bent, 't was een verbazingwekkend stukje radio, dat wel. Jammer dat mijn kleine DKE ontvanger, ook gekend als Goebbels schnauze (googel daar maar eens op, selecteer afbeeldingen) nog niet af is.

17 april, 2007 23:53  
Blogger Skender said...

Wie Jahjah een moslimextremist noemt, weet niet waarover hij het heeft. Een Arabisch nationalist is een betere omschrijving. Over het algemeen zijn Libanezen trouwens redelijk tolerant als het over religie gaat.

Moeten we zijn nationaliteit afpakken? Ach, tijdens de Spaanse burgeroorlog zijn er toch ook Vlamingen gaan vechten? Die hebben toch ook hun Belgische nationaliteit mogen behouden? En wat met de Belgische Turken die in de bergen van Koerdistan hun dienstplicht gaan vervullen?

Toch stoor ook ik me wat aan dit interview en aan de berichtgeving over de oorlog tussen Hezbollah en Israël in het algemeen. Vooral omwille van een aantal vragen die niet gesteld worden. Zoals de vraag of het normaal is dat Hezbollah als enige militie na de burgeroorlog nooit haar wapens heeft ingeleverd en dat ze in Zuid-Libanon hun eigen staat in de staat gecreëerd hebben waar het Libanese leger niet welkom is. Of de vraag waar Hezbollah het recht vandaan haalt om de Libanese bevolking te gijzelen, niet alleen door een oorlog uit te lokken, maar ook nu nog door het toeristische stadscentrum van Beiroet letterlijk al maanden aan een stuk te bezetten.
Wanneer Jahjah de "ongelukken" van het Israëlische leger aanhaalt, was het ook interessant geweest om hem te vragen of de verantwoordelijkheid voor de burgerslachtoffers niet ook gedeeltelijk bij Hezbollah ligt, omdat zij zich niet verscholen in hun bunkers in de Libanese bergen, maar tussen de burgerbevolking in de dorpen en steden van zuid-Libanon.

Libanon maakt woelige politieke tijden mee. Ik ben benieuwd welke rol Dyab Abou Jahjah daarin kan spelen. Hij zou plannen hebben voor een nieuwe politieke partij. Iets wat mij geen eenvoudige opgave lijkt in een land waar je politieke kleur toch vooral bepaald wordt door je afkomst. Hij is trouwens niet de eerste Libanese Belg met politieke ambities. Enkele maanden geleden richtte de Antwerps-Libanese zakenman Merhi Abou Merhi ook een nieuwe politieke beweging op in Libanon.

18 april, 2007 00:50  
Anonymous Anoniem said...

om een beetje beter inzicht te krijgen in de gehele kwestie,ware het goed eens het boek"IK MOEST OOK DODEN" van Nima Zamar te lezen.
Het geeft wel het israelisch standpuntweer maar toch redelijk genuanceerd.
Een waargebeurd verhaal van een jonge,joodse vrouw die infitreert in de Hezbollah.
Het boek leest zeer vlot en de schrijfster schetst de gehele situatie.
Uiteindelijk draait het allemaal om Macht en Geld,zo komt het over bij mij.
mvg
LV

18 april, 2007 08:54  
Anonymous Anoniem said...

"Zo’n man uitnodigen betekent niet dat je zijn overtuigingen deelt. Maar terroristen zijn nu eenmaal interessante mensen: je wil weten waarom en hoe en zijn nachtmerries en berouw en de ene vraag roept de andere op. Met je eigen moraal heeft dat weinig te maken."

Aha, dus mogen we bij fillet en peeters ook Filip De Winter (of erger, Filip De Man) verwachten? Zo'n vaart zal het bij de politiek-correcte wezentjes van wilde geruchten wel niet lopen, zeker?

18 april, 2007 12:57  
Blogger koen fillet said...

@Stinus. U wil toch niet beweren dat Dewinter en De Man ook terroristen zijn, meneer Stinus?

18 april, 2007 13:42  
Anonymous Anoniem said...

bovendien: wat is er nu interessant aan Dewinter... hem interviewen heeft dus zowiezo geen zin... bij den Abdou had ik het gevoel dat jullie wel nog uuuren konden doorgaan, koen...

18 april, 2007 14:49  
Anonymous Anoniem said...

@koen fillet: Ik dacht zo, waarom iemand als Jahjah een forum geven? U gebruikt het woord terrorist, maar ik geloof niet dat die hele Jahjah ook maar in de buurt van de frontlinie is geweest. Vanop een afstand en goed omringd door in het zwart gestoken gorilla's (excusez le mot) wat staan wauwelen tegen jan en alleman, zo ken ik onze abou. Ik vraag me gewoon af of u in de mogelijkheid verkeert om een Dewinter of een De Man (om die maar te noemen) op dezelfde manier te behandelen. Ik vermoed van niet. Nochtans, de dingen die Jahjah uitkraamt, lijken mij toch nog wat heviger dan wat Dewinter ooit heeft gezegd.

18 april, 2007 15:43  
Anonymous Anoniem said...

Koen,

Allemaal goed en wel, ik begijp je motivatie -'de psychologie van de oorlog' etc.
Maar wat toch weer opviel in het programma was het gebrek aan goede voorbereiding en kennis over het midden-oosten en Libanon in het bijzonder, en vooral het totale gebrek aan echt kritische vragen.

Dit is geen probleem dat zich tot jou beperkt maar toepasselijk op meerdere VRT-programma's en nog meer in andere media. Het is waarschijnlijk een teken des tijds. Het zou beter zijn, moet je met Wilde Geruchten bewust kiezen voor een ochtendlijke versie van de laatste show, of kiezen voor een echt journalistiek programma.
Nu is het vis noch vlees, maar vooral infotainment op z'n Vlaams.

Ik hoop dan ook dat dit ook een vraag is die op tafel ligt bij het hertekenen van Radio 1 (en niet speciaal voor jou programma hoor).

21 april, 2007 09:42  
Blogger koen fillet said...

Beste Jean, Abou Jahjah zat een dag later bij Pauw en Witteman. Die probeerden hem met harde, journalistieke vragen te laten zeggen dat hij had meegevochten met een buitenlandse strijdmacht, wat hem zijn Belgisch paspoort zou kunnen kosten. Dat lukte niet, Jahjah doorzag P&W en kroop in het defensief.
Ik pak mijn interviews fundamenteel anders aan. Ik ga een eind mee in de redenering van de geïnterviewde, ook als ik het er niet mee eens ben, ik blijf vriendelijk, stel een vraagje links, een vraagje rechts, ik duw een klein beetje en op de duur vertellen ze dingen die ze ergens anders niet vertellen.
In dit geval: Jahjah heeft aan mij, met mijn "gebrek aan goede voorbereiding en kennis over het midden-oosten en Libanon in het bijzonder, en vooral het totale gebrek aan echt kritische vragen" wél verteld dat hij heeft geschoten om te doden.

Ja, uw opmerking heeft mij geraakt. U hebt de vriendelijke toon van mijn vraagstelling geïnterpreteerd als journalistieke zwakte, en u bent vergeten te luisteren naar wat het resultaat van mijn strategie was. Luister nog eens opnieuw.

21 april, 2007 10:24  
Anonymous Anoniem said...

Goed interview!

Abou Jahjah kan mijns inziens moeilijk een terrorist genoemd worden; hij zat in zijn dorp en heeft zich verweerd tegen een buitenlandse bezetter. Anders is volgens die criteria mijn oom, die zich in '43 tegen de fasco's heeft verzet, ook een terrorist. Ik denk dat zulke mensen bij ons met een medaille werden beloond.
Hoe (Extreem-)Rechts toch altijd flipt als het gaat over onze getinte medeburgers.

Guy

04 juli, 2007 13:24  

Een reactie posten

<< Home