vrijdag, januari 04, 2008

Percy


Vijfentwintig seconden. Een mens moet met weinig content leren zijn. Michael Robberechts vroeg me naar mijn muzikale geluksmomenten van 2007, ik zag de kans schoon om 25” uit de demo van Hit The Road Jack te laten horen, opgenomen in 1961 door de auteur zelf, Percy Mayfield.

Het is een mevrouw die inzet, trager en slepender dan in de Ray Charlesversie. Hit the road – ze aarzelt – Jack, and don’t you come back no mo-o-o… Wie zou die zangeres zijn? De man die antwoordt – no more, no more, no more, no more – moet Percy Mayfield zelf zijn. Ik hoor nog een derde stem, ver in de achtergrond. Iedereen een tikkeltje te ver van de microfoon, je hoort de kamer ruisen. Geen piano, geen gitaar. Een van de zangers knipt met de vingers, meer is er niet. En er bromt iets. Waren er tl-lampen in 1961? Dan is het een tl-lamp. Anders is het de koelkast.

Now baby, listen baby, don't you treat me thissa way. 'Cause I'lla be back on my feet someday... Er is nog een lettergreep teveel die Percy niet weggemoffeld krijgt. Maar geen nood, de Onbekende Mevrouw zingt er overheen. I don't care if you do, 'cause it's understood. When you got no money, you just ain't no good. Weer een lettergreep teveel. Er is nog werk aan het lied. I guess if you say so. Bap bap, grapt Percy er achteraan, het blazersarrangement zit blijkbaar al in zijn hoofd. Altijd gedacht dat dàt de verdienste van Ray Charles was. I better pack my things and go, that's right.


Percy Mayfield had aan een glimlach genoeg om vrouwen te doen smelten. Tot in september 1952. Toen vond hij zichzelf terug in het wrak van een auto, zwaar beschadigd. Hij hield er een put in zijn voorhoofd aan over, een lodderoog en een deuk in zijn zelfvertrouwen. Zijn zangcarriere slabbakte, hij durfde zich enkel nog in profiel op een podium vertonen.

Maar dat hoor je dus allemaal niet. Ook de stembanden van Percy Mayfield werden gekwetst in dat ongeval, kenners beweren dat zijn stem nooit helemaal is hersteld. Niets van te merken, mij hoor je niet klagen. Ik hou van uitgeleefde, kapotte dingen, ook van kapotte stemmen.

Percy Mayfield is in 1984 vergeten gestorven, op zijn verjaardag de avond voor zijn verjaardag. And never came back no more.

Labels:

2 Comments:

Anonymous Anoniem said...

en waar kunnen wij daar ook eens naar luisteren?

Want jouw post geeft me echt goesting!

05 januari, 2008 00:28  
Blogger koen fillet said...

Je kan alleen de meest recente uitzending van Exit nabeluisteren, dus daarvoor is het te laat. Dus moet ik je verwijzen naar de Percy Mayfield-verzamelaar Memory Pain.

05 januari, 2008 08:10  

Een reactie posten

<< Home