zondag, februari 22, 2009

Mensenbroeders, laat me u vertellen hoe het is


Ik juich, want heb Jonathan Littell's "De Welwillenden" uit.

Ik heb naar het omslaan van de laatste bladzijde gesnakt als mijn grootouders naar het einde van de Tweede Wereldoorlog. Manmanman. Een boek dat té is zoals de oorlog té was. Te lang, te veel, te vuil, teveel bloed en stront en sperma, teveel smeerlappen, teveel hallucinaties, teveel lijken, te, te, te. Zeggen dat "De Welwillenden" een schitterend boek is, is zeggen dat WOII een schitterende oorlog was.

Maar ze maakten wel indruk, allebei.

Labels:

5 Comments:

Anonymous Anoniem said...

proficiat. Maar het zet me niet aan om het boek te lezen precies... Maar dat is misschien een foute, wat gemakzuchtige, conclusie?

23 februari, 2009 00:33  
Anonymous Anoniem said...

we zullen beginnen aan de millenium trilogie.
ge hebt ze mij doen kopen,t'is topen dat het de moeite is.

23 februari, 2009 09:00  
Blogger d.s. said...

Gaandeweg vulde de handtekening van Napoleon een half A-4tje. Ook hij was klein. Niet zozeer van naam maar van gestalte.

23 februari, 2009 10:56  
Anonymous Anoniem said...

En nu 'De Nazi en de Kapper' van Hilsenrath, voorwaar een grappig boek over de holocaust. En als je uitgelachen bent, meteen overschakelen naar het gitzwarte 'De Nacht' van dezelfde Hilsenrath, een boek dat eigenlijk nog zwarter is dan 'Les Bienveillantes' (want ik heb dat natuurlijk in het Frans gelezen :-) .

Louis

23 februari, 2009 17:11  
Anonymous Anoniem said...

Heer Fillet,
De Gebroeders Karamazov, dát zou nog iets voor U zijn. Of nee, we hoeven het eigenlijk zo ver niet te zoeken... Het Verdriet van België (daar ben ik namelijk ook nooit doorgeraakt).
Schalkse groeten,
De Drs.

27 februari, 2009 02:10  

Een reactie posten

<< Home